ناتوانیهای یادگیری
چگونه از تفاوتهای یادگیری حمایت میکنیم
ناتوانیهای یادگیری (LDs) شرایطی مبتنی بر عصبشناسی هستند که در نحوه درک، پردازش یا بیان اطلاعات افراد اختلال ایجاد میکنند. این چالشها به هوش مربوط نمیشوند – بسیاری از افراد مبتلا به LD تواناییهای فکری متوسط یا بالاتر از حد متوسط دارند اما برای نشان دادن نقاط قوت خود به استراتژیها یا ابزارهای خاصی نیاز دارند. یک مقایسه مفید میتواند با فردی باشد که به سمعک نیاز دارد. این دستگاه توانایی آنها را در شنیدن صداها تغییر نمیدهد، اما توانایی آنها را در درک آنها افزایش میدهد. به طور مشابه، دانشآموزان یا کارمندان مبتلا به LDs ممکن است از امکاناتی مانند زمان طولانی برای انجام وظایف، محیطی بدون حواسپرتی یا استفاده از وسایل کمکفناوری بهرهمند شوند.
ناتوانیهای یادگیری اغلب ریشههای ژنتیکی دارند، به این معنی که سابقه خانوادگی چالشهای یادگیری، احتمال تشخیص را افزایش میدهد. آنها همچنین میتوانند ناشی از آسیبهایی باشند که بر نواحی حیاتی مغز برای پردازش و بیان تأثیر میگذارند. ناتوانیهای یادگیری پایدار هستند و با افزایش سن کاهش نمییابند. نمونههایی از آن شامل نارساخوانی (مشکلات خواندن)، اختلال نوشتن (مشکلات نوشتن) و اختلال محاسبه (مشکل در ریاضی) است. برای اطلاعات بیشتر در مورد نحوه شناسایی و ارزیابی ناتوانیهای یادگیری، لطفاً به بخش ارزیابی روانشناختی ما مراجعه کنید.
ما تشخیص میدهیم که افراد دارای ناتوانیهای یادگیری اغلب الگوهای امواج مغزی غیرمعمولی را نشان میدهند. فعالیت بیش از حد امواج آهسته، مانند دلتا و تتا، میتواند تمرکز و پردازش شناختی را مختل کند. در تلاش برای جبران، مغز ممکن است امواج بتا یا بتای بالا را افزایش دهد که منجر به عدم تعادل بیشتر میشود. از طریق درمان نوروفیدبک، ما تلاش میکنیم تا این الگوها را دوباره کالیبره کنیم و به افزایش تمرکز، بهبود حفظ اطلاعات و پشتیبانی از رشد شناختی کمک کنیم.